Verschil in heen en terugvlucht richting Amerika
Vliegtuigen vliegen doorgaans op een hoogte van 10 tot 12 kilometer en op deze hoogtes bevinden zich ook de ‘JetStreams’ (straalstromen). Er zijn verschillende jetstreams op de wereld. De meest bekende is de jetstream boven de Noord-Atlantische Oceaan. Precies dat gedeelte waar je doorheen vliegt als je richting Amerika of het Caribisch Gebied vliegt.
De Jetstream boven de Atlantische Oceaan
Een Jetstream bestaat uit een soort onzichtbare tunnel op grote hoogte van soms wel 3000 kilometer lang en soms wel 200 kilometer breed. Jetstreams stromen altijd van west naar oost.
Om sneller te vliegen maar ook om brandstof te besparen zoeken de vluchtplanners van de luchtvaartmaatschappijen de beste routes met de minste wind tegen, of de meeste wind mee. Het is niet zo dat je zomaar van A naar B kan vliegen. Door de lucht lopen onzichtbare snelwegen (zogenaamde ‘corridors’) en bij de grote luchthavens bevinden zich weer lange op -en afritten.
Zo loopt er bijvoorbeeld een snelweg tussen grofweg Düsseldorf, Arnhem en Schiphol. Vlieg je bijvoorbeeld vanuit Athene naar Schiphol dan neemt de piloot een denkbeeldige ‘afslag’ naar Schiphol ter hoogte van Arnhem.
Maar er zijn ook corridors tussen Frankfurt, Luik, Brussel en Londen. Er zijn in Europa natuurlijk veel meer snelwegen in de lucht maar dit zijn de meeste bekende routes dichtbij huis.
Bron: Wikipedia
NATtracks tussen Europa en Amerika
Boven het vaste land en de zeeën liggen de routes vast, maar boven de Noord-Atlantische Oceaan worden elke dag nieuwe ‘routes’ gemaakt. Een speciale ‘Oceaan-verkeersleiding’ zorgt hiervoor. Grofweg lopen de routes tussen Shannon (Ierland) en Gander (Canada). Deze routes noemt men NATtracks (North-Atlantic Tracks).
De reden dat deze routes elke dag opnieuw worden ‘gemaakt’ komt door de jetstream. Die stroom natuurlijk niet elke dag op precies dezelfde hoogte en precies dezelfde richting. Om luchtvaartmaatschappijen toch optimaal te kunnen laten vliegen worden de NATtracks elke dag zo goed mogelijk op de jetstream afgestemd.
Heen en weer tussen Europa en Amerika
Bron: Oatsy40 viaFlickr.com under Creative Commons License
Op de heenvlucht (vanuit Europa richting Amerika dus) vliegen de meeste vliegtuigen gewoon door de ‘gewone’ lucht. Soms een beetje wind mee, soms een beetje wind tegen. Men probeert dus om de jetstream heen te vliegen. Maar op de weg terug (vanuit Amerika richting Europa) wil je juist wel in de jetstream zitten, want dit bespaart tijd, kerosine en dus geld.
Het kan dus zijn dat een vliegtuig wel 500 kilometer om vliegt op de terugvlucht, maar de rugwind in de jetstream compenseert dit omvliegen ruimschoots.
Ook als je vanuit het Caribisch gebied naar Europa vliegt, kan je weleens een boogje zien op het schermpje dat je route toont. Je vliegt dan soms wel 1000 kilometer om, helemaal langs de kust van Amerika. Maar de piloot doet dit om uiteindelijk te kunnen profiteren van de jetstream. Dit is vaak sneller dan ‘direct’ over het midden van de oceaan te vliegen.
Vliegduur van en naar Amerika
Dat is dus de reden dat je vlucht naar New York bijvoorbeeld vaak 8 uur duurt en de terugvlucht maar 7 uur of zelfs nog korter. Als je 200 kilometer per uur rugwind hebt en dat 5 uur lang, dan compenseer je dus 1000 kilometer vliegafstand en dat maakt je terugvlucht dus korter in tijdsduur.
